Τρεις ημέρες στα μέσα του καλοκαιριού έχουν ειδική προσοχή στο βουλγαρικό ημερολόγιο. Είναι η πιο ζεστή περίοδος του χρόνου και ο λαός μας αποκαλεί εύγλωττα τη 15^η, τη 16^η και τη 17^η Ιουλίου «Γκορέστνιτσι» /καύσωνες/, /από τη λέξη «горещ», που στα ελληνικά σημαίνει «ζεστός»/. Μ’ αυτόν τον τρόπο οι πρόγονοί μας τιμούσαν την αδάμαστη δύναμη της φωτιάς, που έρχεται από τον Ήλιο και μας χαρίζει ζεστασιά και φως.

Σαν όλες τις άλλες ειδικές ημέρες και γιορτές και για την περίοδο των Γκορέστνιτσι ισχύουν ορισμένες απαγορεύσεις – για παράδειγμα, δε συνιστάται να ψήνεται ψωμί, για να προστατευτούν τα χωράφια από πυρκαγιές και χαλάζια. Θεωρούταν ότι ό, τι και να κατασκευαστεί αυτές τις ημέρες, θα καεί, γι’ αυτό οι γυναίκες δεν έκαναν τίποτε στο χέρι.

Δεν είναι τυχαίο ότι η τρίτη ημέρα της περιόδου συμπίπτει με την γιορτή της Αγίας Μαρίνας, που αποκαλείται από τον λαό μας η Φλογερή Μαρίνα. Συμβολίζει την ουράνια φωτιά και στις 17 Ιουλίου, σύμφωνα με την παράδοση, ανάβεται φωτιά, που πηδιέται για υγεία και στη συνέχεια οι άνθρωποι παίρνουν από αυτήν για τα σπίτια τους, για να ανάψουν τη σπιτική εστία τους.

Περισσότερα για τις δοξασίες και τις απαγορεύσεις, που σχετίζονται με τις τρεις «πύρινες» ημέρες του χρόνου μπορείτε να μάθετε από το δημοσίευμα της συλλογής του Ράδιο Βουλγαρία «Η περίοδος των "γκορέστνιτσι".

Επιμέλεια: Ελένα Καρκαλάνοβα

Μετάφραση και δημοσίευση: Ντενίτσα Σοκόλοβα

Φωτογραφίες: Pixabay