Çdo pranverë bëhemi dëshmitarë të lindjes magjike të jetës së re, e cila gjithmonë na habit me bukurinë dhe përsosmërinë e saj. Toka mbulohet me gjelbërim, farërat mbijnë, kurse nga qeporet e fjetura duken përsëri gjethet e luleve pranverore. Me këta shembuj natyra e rilindur sikur dëshiron të na tregojë se asgjë në këtë botë nuk vdes plotësisht, por vetëm kalon nga gjendja e qetësisë në etapën e zhvillimit. Jo rastësisht në stinën e rilindjes së natyrës të krishterët kremtojnë festën më të ndritshme – Ngjalljen e Krishtit. Pas vuajtjes dhe vdekjes në kryq, me të cilat lau mëkatet e njerëzimit, Jisu Krishti e mposhti vdekjen për të dhënë shpresë për jetën e përhershme. Kështu ai hapi rrugën e shpëtimit në një botë të re pa vuajtje dhe pa dhimbje. Me besimin në jetën e përhershme të krishterët e pranojnë më lehtësisht vdekjen dhe gjejnë forca për të kapërcyer vdekjen e të afërmve. Nga ana tjetër ideja për jetën pas vdekjes i detyron të bëhen të mirë dhe të përsosin shpirtin e tyre.
Nëpërmjet Ngjalljes së Krishtit çdo besimtar ka shansin të shpëtohet, thotë teologu Nikola Haxhiev dhe shton:
“Që të shpëtohemi është e nevojshme dëshira jonë të pastrohemi nga mëkatet. Shlyerja e mëkateve është një dhuratë e Zotit, nëpërmjet së cilës na jepen frytet e Shpirtit të Shenjtë, por për këtë është e nevojshme prania jonë. Zoti nuk e imponon shpëtimin, por na fton të shpëtohemi. Ne si besimtarë dhe si njerëz që e duan Zotin, bëjmë përpjekje shpirtërore që të lirohemi nga mëkatet tona personale, të cilat i bëjmë ndonjëherë pa dëshiruar në jetën tonë tokësore. Ngjallja e Jisu Krishtit është një provë se ky është fati i çdo qenieje të gjallë. Vdekja është vetëm një etapë e jetës së përhershme njerëzore, sepse njerëzit janë krijuar për të qenë të pavdekshëm. Që me lindjen tonë na jepet një pjesëz e pavdekshmërisë së Zotit, i cili na e dha nga vetvetja që të na bëjë të gjallë. Ne jemi paracaktuar jo për vdekjen, por për ngjalljen pas vdekjes.”

© Foto: BGNES

© Foto: BGNES
Tokat tona janë djep i qytetërimeve të lashta. Falë arkeologëve bullgarë, ato po bëhen të njohura për një auditor më të gjerë, tha kryeministri Rosen Zheljazkov gjatë prezantimit në Sofje të statujës së restauruar të një burri nga qyteti antik..
Në Muzeun Historik Rajonal të Gabrovos është ekspozuar një “copë letër” modeste drejtkëndëshe me përmasa 10 me 15 cm. Kjo është kartëmonedha e parë bullgare – një njësi prej njëzet levash me numër serial 000001. Është shtypur më 1 gusht 1885 në Shën..
Fortesa Urviç përsëri zbulon sekretet e saj – këtë herë nga koha kur Sofja ka qenë Serdika romake. Një kullë trekëndore prej guri, e datuar nga fundi i shekullit të II, u zbulua nga arkeologët e rinj Dr. Filip Petrunov dhe Violina Kiriakova në ditët..
Për herë të parë në 40-vjetorin e shfaqjes audio-vizuale “Çarevgrad Tërnovo – Tingull dhe Dritë” në kodrën Çarevec në qytetin Veliko Tërnovo , do të..