Programi i ditës
Madhësia e tekstit
Radioja Kombëtare Bullgare © 2024 Të gjitha të drejtat janë të rezervuara

Georgi Germanov – një jetë plot me muzikë

Foto: arkiv personal

Për këngëtarin e shquar nga krahina Stranxha Georgi Germanov viti 2017 ishte special – atëherë ai mbushi 75 vjeç. Kjo është arsyeja për takimin tonë të radhës me të – të përmendim kontributin e tij të stërmadh në fushën e folklorit të këndimit dhe të dëgjojmë përsëri zërin e tij prej kadifeje.

Duke menduar për vitet e kaluara Georgi Germanov tregoi kujtime interesante nga fëmijëria dhe nga takimet e tij me publikun:

Dua ta falënderoj Zotin për dhuratën e madhe – mundësinë të këndoj. U rrita në një familje të muzikantëve, gjithçka e kam mësuar nga prindërit e mi dhe nga bashkëfshatarët – Obzor atëherë ishte një fshat (tani është qytet) pranë Detit të Zi. Njerëzit vunë re dhuntinë time dhe më jepnin shumë kënga. Disa prej tyre i këndoj deri më sot. Deri në vitin 1964 isha diletant. Vazhdova të punoj në mënyrë profesionale pasi më ftuan të marr pjesë në një grup për koncerte. Punonin pranë kompanisë “Balkantourist” (organizata e atëhershme shtetërore për turizëm). Detyra jonë ishte të presim delegacionet të huaja shtetërore bashkë me këngëtarë të tjerë të njohur si motrat Kushlevi, Georgi Çilingirov. Sonja Kënçeva, Dobra Savova etj. Isha pjesë e orkestrës rituale të qytetit Varna si fizarmonicist, tamburist dhe solist. Kam shumë kujtime. Njerëzit, të cilët pëlqejnë repertorin tim, dinë se unë këndoj jo vetëm këngë nga rajoni i malit Stranxha, por edhe ashtuquajturat “këngë të panaireve”, të cilat tregojnë histori të vërteta dhe janë shumë prekëse.Para 25 vjetësh ishim për një turne në Belgjikë dhe Holandë me këngëtaren Janka Rupkina. Sallat ishin plot, i përfundonim koncertet me disa përsëritje. Në një qytezë belgjiane  pas programit të parashikuar këndonim shumë dhe pastaj u drejtuam tek dhomat e veshjes dhe ndërruam kostumet me rrobat tona. Mirëpo organizatorët erdhën dhe në thanë se njerëzit nuk ikin nga salla. Përsëri dolëm në skenë dhe kështu, pa kostumet kënduam akoma gjysmë orë. Kishte shumë bullgarë atje.

Këngëtari i shquar na tregoi edhe për familjen e tij prej muzikantëve, të cilët gjithmonë kanë qenë mbështetja më e madhe në jetën e tij.

Bashkëshortja ime Maria ka lindur në qytet, mirëpo duke qenë pranë meje filloi ta dshurojë këngën popullore. Fëmijët e mi gjithashtu janë muzikantë. Fëmijëria e tyre kaloi në shkolla të ndryshme të muzikës – djali është violinist, vajza trashëgoi krejtësisht dashurinë time ndaj këngës popullore. Kështu është edhe me nipërit. Tek ne flitet vetëm për muzikë, mysafirët tanë gjithashtu janë muzikantë apo njerëz, të lidhur me muzikën. Erdhi koha kur të rinjtë nuk kanë se ku të marrin këngë popullore. Unë kam mbledhur aq shumë në jetën time. Me përkrahjen e familjes sime bëra 5-6 përmbledhje këngësh me nota. Më vonë krijova dhe këngë të mia.Dëshiroj t’u uroj njerëzve në vend të parë shëndet, lumturi dhe mirësi. Të tregojnë ndaj njëri-tjetrit simpati dhe të kujdesen për të afërmit. Dhe të gjitha të mirat!

Përgatiti në shqip: Jordanka Ivanova



Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Më shumë nga rubrika

Kukeri, pleq, babugeri, çaushi... Fshati Turija pret lojëra maskarade

Fshati nënballkanik Turija mirëpret mbi një mijë pjesëmarrës në lojërat e maskaradës "Pleqtë në Turija". Në edicionin e sivjetshëm të festivalit më 30 mars do të marrin pjesë 28 grupe me kukeri (njerëz të maskuar) nga e gjithë Bullgaria. Çdo vit..

botuar më 24-03-30 8.05.PD

Kalorësi djallëzor Shën Theodhori

"Në një rajon të gjerë në Bullgarinë Veriore, kalorësi Shën Theodhor perceptohet si një personazh djallëzor. Përkufizimet popullore për të janë si më poshtë: një shenjtor vampir, përbindësh ose goblin... Ai vizitonte festat e beqarëve, të cilat ishin të..

botuar më 24-03-23 11.05.PD
Foto: Instituti i Etnografisë dhe Folkloristikës me muze në Akademinë Bullgare të Shkencave

Veroret - një simbol i shpresës për gjërat e mira që do të vijnë

Martenica (verorja) është një nga simbolet e Bullgarisë - konsiderohet si një pararojë e pranverës dhe largimit të errësirës. Çdo vit më 1 mars, edhe larg atdheut, ne bullgarët i zbukurojmë të afërmit dhe miqtë tanë me fijet e përdredhura të bardha e të..

botuar më 24-03-01 7.10.PD