Para vitesh ëndrra e Nora Mihajllovës ka qenë për t’u bërë piktore. E ka realizuar nëpërmjet fotografisë, e cila e lejon për ta shprehur vetveten.Derisa e shoqëron të shoqin në misionet diplomatike nëpër botë, ajo fotografon detajet, njerëzit dhe pamjet. Nora Mihajllova tashmë ka dy ekspozita vetjake, në Damask dhe Tel Aviv. Një prej serive të saj i ka quajtur “fotografi të arrestuara”, sepse ka fotografuar kuadro të ndaluar, si për shembull muri i qarjes gjatë Shabatit.
Tema e saj e dashur janë dyert, si simbol i besimit dhe shpresës. Krahas formës dhe ngjyrës ajo mëson edhe historinë dhe mesazhet e tyre.
“Një prej ekspozitave të mia e bëra në kishën e luteranëve në qytetin e vjetër Jafa të Izraelit, me shoqërimin e një organi. Atje paraqita dyer nga shtete të ndryshme. Dyert takojnë botët, përmes tyre njeriu kalon në qytetërimet e ndryshme. Ato nuk duhet mbyllur, sepse janë një urë, e cila na bashkon, pavarësisht nga kulturat e ndryshme dhe mënyra e jetesës.”
Në kohën e saj të lirë Norës i pëlqen të ngasë biçikletë në distanca të gjata. Çiklizmi është pasioni i saj tjetër, i cili ka filluar në Uashington. Në Izrael ka krijuar grupin “Bike with me”. Bashkë me diplomatë nga shtete të ndryshme (Çekia, Sllovakia, Austria, Norvegjia, SHBA-ja, Kanadaja, Egjipti, Anglia) ajo bën xhiro me biçikleta në Herclia dhe Tel Aviv. Kanë marrë pjesë madje në Triatlonin në Herclia, ku fituan vendin e tretë.
“Kur shkova në Jordani u përfshiva në grupin “Cycling Jordan” – vë në dukje ajo. – E ngas biçikletën edhe vetë në distanca të gjata, madje nga 40-50 km. në ditë. Kam qenë në vende të tilla, ku më duket se nuk ka shkelur këmba e njeriut, si Maunt Nebo, Um ar Rasas, Vadi Muxhib, kështjella Mukauir, ku e kanë prerë kokën e Joan Pagëzorit.
Dhe këtu është momenti ta falënderoj bashkëshortin tim për përkrahjen e tij, duke më inkurajuar për të qenë vetvetja. Kam ëndrra të mëdha – të bëj një xhiro me biçikletë në mbarë Jordaninë. Disa miq më pyetën se si është e mundur një grua ta lëvizë e vetme me biçikletë në një vend arab. Por unë desha t’i qetësoj: jordanezët janë njerëzit më të këndshëm dhe miqësorë, që po njoh.”
Përgatiti në shqip: Vesella Mançeva
Foto: Facebook/Nora Mihajllova
Historia e Ervis Talurit është një udhëtim mes Shqipërisë dhe Bullgarisë, mes dy kulturave që sot ai i ndjen si pjesë të pandashme të vetes. Rrugëtimi i tij filloi në një periudhë të trazuar për Shqipërinë. Pas vitit 1997, kur vendi..
Ai është Ethan Schaber – një njeri i ri, i arsimuar, i gëzuar, i cili u bë i njohur muajt e fundit në rrjetet sociale edhe si Fshatari Dion. Unë jam amerikan. Erdha në Bullgari në vitin 2018 me pushime. U njoha me gruan time dhe tashmë jetojmë..
Erika Perales erdhi nga Argjentina e largët dhe arriti të pushtojë zemrat e pjesëmarrësve në Festivalin e Parë të Ansambleve Folklorike Bullgare jashtë vendit. Gjatë ngjarjes në Veliko Tërnovo, ajo interpretoi në një mënyrë të papërsëritshme një nga..