Në ditën e tetë pas Pashkëve, në fund të Javës së Ndritshme, pason një festë e veçantë e quajtur Antipashka, që do të thotë "në vend të Pashkëve" ose "e kundërta e Pashkëve". Megjithatë, ky nuk është një kontrast, por një thirrje për një rifestim të Pashkëve në ditën e tetë pas Festës së Festave, një lloj Pashke e dytë.

Të Dielën e Thomait, Kisha përkujton gjithashtu shfaqjen e Zotit të Ngjallur Apostullit të Shenjtë Thomai. Vdekja e Krishtit në Kryq e pikëlloi thellë Apostullin Thomai, sepse ai mendonte se humbja e Tij ishte e pakthyeshme. Sigurimeve të dishepujve për ringjalljen e Krishtit, ai iu përgjigj: "Po nuk e pashë në duart e Tij shenjën e gozhdëve dhe po nuk e vura gishtin tim te shenja e gozhdëve dhe dorën time në brinjën e Tij, nuk do të besoj" (Gjoni 20:25).

Një javë pas Ringjalljes, Zoti iu shfaq Apostullit Thomai dhe, duke dëshmuar se kishte qenë me dishepujt gjatë gjithë kohës pas Pashkëve, nuk priti pyetjet e Thomait, por Vetë i tregoi plagët e Tij, në përgjigje të kërkesës së tij të pathënë. Ungjilli nuk thotë nëse Thomai i preku vërtet plagët e Zotit, por besimi digjej në të si një flakë e ndritshme dhe ai thirri: "Zoti im dhe Perëndia im!" Me këto fjalë, Thomai rrëfen jo vetëm besimin në Ngjalljen e Krishtit, por edhe besimin në Hyjninë e Tij.

Sipas jetëshkrimit, Shën Apostulli Thomai themeloi kisha të krishtera në Palestinë, Mesopotami, Parti, Etiopi dhe Indi, duke e vulosur predikimin e Ungjillit me martirizim. Për konvertimin në Krisht të djalit dhe gruas së sundimtarit të qytetit indian të Melipurës, ai u burgos, u torturua dhe më në fund, i shpuar me pesë shtiza, shkoi te Zoti.

Nga e Diela e Thomait, sakramenti i martesës rifillon në Kishën Ortodokse, pas një ndërprerjeje gjatë Kreshmës së Madhe e cila paraprin Ngjalljen e Krishtit.

Lexoni më shumë nga arkivi ynë:

• Kremtojmë Të Dielën e Thomait