Çepintsi köyünden 73 yaşındaki bir adam bu yıl Bulgaristan’ın en seçkin nişanlarından olan “Onurlu vatandaşlar” ödülüne layık görüldü. Ülkenin en büyük gazetelerinden “24 Çasa” gazetesinin her yıl, iyilikler yapan ve topluma katkı sağlayan insanlara verdiği “Onurlu vatandaşlar” ödülü alırken Hüseyin Madanski “Varsın her yıl iyilik yapan insanlar çoğalsın, bizden daha fazlasını yapsınlar” dedi.

Toplumda ve basında ise Hüseyin Madanski’nin adı “Köprü kuran hayırsever adam” olarak yayıldı, hakkında filmler yapıldı, sayfalarca makaleler yazıldı.
Hüseyin Madanski, kurduğu çeşmeler ve köprüden fazla, dini ve insanlık adına sunduğu mesajlar, halk felsefesi ve derin kişiliğiyle dikkatleri çekti. Çangır Dere üzerinde kendi imkan ve emeğiyle kurduğu köprünün 26 ton ağırlığa dayanaklı olduğunu söylüyor. 450 leva (225 avro) emekli maaşına rağmen, köprünün yapımına tam 10 bin levadan (5 bin avro) fazla para ayırmış. Dereden taşları kendi elleriyle çıkarıp, köprünün temelini kurmuş. 

Hüseyin Madanski’nin hayatı maden ocaklarında ve tütünde geçmiş olsa da, yüzündeki tebessüm ve tevazuyla, onun tek hedefinin çalmadan, kapmadan rızkını kazanmak ve iyi bir müslüman olmak olduğunu söyledi.

Bulgaristan’ın en büyük özel televizyon kanallarından biri onunla ilgili “Kimsenin toprağı ve tanınmayan yüzler” adlı programda belgesel yapınca, bütün ülkenin saygısını kazandı Çepintsi köyünden bu “Onurlu vatandaş”.

“Kendim için ve atalarım için diyebilirim ki, biz hiç bir zaman dinden uzaklaşmadık.Yasaklara rağmen bile onu hep kalbimizde, dualarımızda taşıdık. Eskiden yıllar içinde çok şeyimizi aldılar, en peki adımı. Maden ocağındaydım, ilk kızım dünyaya geldi. O zaman isim değiştirme olayları başladı. Kalbim el vermese de, buna zorlandık. İsyan ettim diye işten atıldım”.

Hüseyin Madanski, bu dünyada yaptıklarından memnun.

“Gördüğünüz bu şeyler, köprü, çeşmelerle ilgili hadisler de var. Biz bu dünyadan göç etsek de, Ahiret için sevaplar yapmış oluyoruz. Onlar burada kalacak, diğer insanlar tarafından kullanılacak”.

 “En peki imandan vazgeçmesinler. Yabancıya göz dikmesinler. Herkes kendi el emeğiyle geçinsin, başkasının eline bakmasın. Çocuklarını da doğru yolda yetiştirsin- din ve ahlak yolunda!

Hüseyin amcanın hayatı çalışmakla geçmiş- kah maden ocaklarında, kah tütün tarlalarında derken, Şimdi de “son hayalim” olarak tanımladığı çok büyük bir arzusu var:

"Son olarak Müslümanlık görevimi yerine getirmek istiyorum ve Mekke’ye gitmek istiyorum. Son hayalim budur. Bunun için sağlık ve şuurumun açık kalmasını diliyorum”.

Müftülüğün ve hayırsever insanlar bu röportajlardan sonra Hüseyin Amca’nın hayalini ve müslümanlık vazifesini yerine getirmek üzere, Hacca gitmesi için kaynaklar bağışladı ve böylece hiç bir iyiliğin ve duanın karşılıksız kalmadığı da anlaşıldı.

Fotoğraflar: Sevda Dükkancı