1944 yılı sonrasında Bulgaristan’daki siyasi rejim değişimiyle bursu durduruldu ama bundan önceki sıkıntılı ve belirsizlik dolu yıllarda da sanatçının mali kaynakları bazen tam bir mali sıkıntı içinde geçen bir hayat sürmesi için bile yetmiyordu. Buna rağmen Boris Hristov sanatını büyük bir devamlılık ve iradeyle sürdürüyordu. Bunları, burnunda tüten ailesi ve sevgilisi Penka Kasabova’ya ( şair Geo Milev’in kızkardeşi) yönelik mektuplarında okuyoruz.

Bu dönemde  Avusturya’da birkaç müzik resitali düzenlendi, opera sahnesinde de debütünü yaptı (1946). Venedik’in ünlü ‘La Fenice’ tiyatrosunda opera sanatını gösterdiği 1950 yılında büyük başarı elde etti. Farklı opera tiyatrolarından davetiyeler almasına rağmen, Bulgaristan’ın sosyalist yönetimi sanki bütün bu gelişmelerle hiç ilgilenmiyordu. 1961 yılında vize reddi aldığı için Boris Hristov babasının cenaze törenine bile katılamadı. Bulgaristan’da meydana gelen değişiklikler sonucu dünyaca ünlü basımız  20 yıl aradan sonra yurduna döndü. ‘Gusla’ korosunun kuruluş yıldönümüne katıldı, ‘Az. Aleksandar Nevski’ kilisesinde Ortodoks müzik kayıtları gerçekleştirdi. 1976 yılında Georgi Robev yönetimindeki ‘Svetoslav Obretenov’ karma korosu ile aynı kilisede ardından birkaç defa uzun plak halinde çıkan Bulgar ve Rus kilise müziği kayıtları yaptı.

Çeviri: Neli Dimitrova