Lüksemburg'daki AB Adalet Divanı, hızlı kredi şirketleri tarafından işlenilen suistimalleri sınırladı.

Hakimler, kefil ücretlerinin kredi bedeline,yani yıllık yüzdelik ücret oranına dahil edilmesi gerektiğine hükmetti.

Dahil edilmemiş, ancak ek masraf olarak yansıtılmışsa, kredi sözleşmesi geçersiz sayılır ve borçlunun, faiz ve tahakkuk eden ücretler hariç olmak üzere, yalnızca kredinin net değerini anapara olarak borçludur.

AB Adalet Divanı'nın kararı Sofya Bölge Mahkemesi'nin talebi üzerine verilmiş olup tüm ulusal mahkemeler için bağlayıcı olurken böylece hızlı kredi şirketleri arasında müşterilerin üçüncü bir taraftan, çoğunlukla da alacaklıyla ilişkili bir garantör, şirketten garanti vermesini talep eden uygulamayı ortadan kaldırıyor.

Bu uygulama, krediyi daha pahalı hale getirirken, tüketicilerin anaparanın yüzde 400 fazlasını geri ödemeye zorlandığı durumlar meydana geliyor.