Nikopol doğumlu olan Şenel Süleymanova, bundan 12 sene önce oturduğu kasabayı terkederek eğitimini Belçika’daki Tıp Üniversitesi’nde sürdürmeyi ve eczacı olmayı aklına koyup Brüksel’e yelken açtı. Hayalini gerçeğe dönüştürmek yolunda birçok engel ve zorlukla karşılaşan genç kadın, yaşadıklarını radyomuza anlattı.

Şenel Süleymanova’nın hikayesini Daniela Goleminova’nın haberi ile dikkatinize sunuyoruz.

Şenel Süleymanova, doğup büyüdüğü Nikopol’daki Fen ve Matematik Lisesi’nden mezun olduğunda biyolojiyi çok sevdiği için eğitimini Pleven Tıp Üniversitesi’nde devam ettirmek istedi, fakatbu arzusunu uzun yıllar Belçika’da yaşayan anne ve babası ile paylaşınca kendini Pleven’de değil, Brüksel’de buldu.

"Anne ve babamla konuştum, fakat babam razı gelmedi. Pleven’de tanıdığım kimse olmadığı için üniversitede yalnızlık çekecektim. Annem yanlarına gidersem daha rahat olacağımı, Fransızca’yı öğrenip biyolojiye devam edebileceğimi söyledi” diyen Şenel, Belçika’ya ayak basar basmaz üniversiteye devam edebilmek için hemen Fransızca kursuna yazıldığını paylaştı:

“İlk başta hiç te kolay değildi. Aslında hayatta hiçbir şey kolay olmuyor. Grupta Romanya’dan bir kız vardı. Arkadaş olduk. Bir okulda kuaför olmak için eğitim aldığını söyleyerek adresini verdi. Ben de kuaför kursuna başlayınca saçını nadir kestiren biri olduğum için ailem çok şaşırdı”.

Şenel, aynı zamanda hem fransızca okuduğu hem kuaförlüğün inceliklerini öğrenmeye gayret gösterdiği dönemi hatırlarken Fransız diline hakim olmasının kolay olmadığını, kuaför mesleğini edinmesinin ise büyük özen, sabır ve yaratıcılık gerektirdiğini anlattı.

“Kadınlarla çalışmak hiç te kolay değil. Biz çok daha hassasız. Bir gün mutlu, bir gün mutsuz oluruz. Bir kadını memnun etmek zor iştir. Ayrıca kuaför hizmeti pahalı olduğu için, müşteriler ödediklerin paranın karşılığını almak istiyorlar”.

Mesleği sayesinde tanımadık insanlarla iletişim kurmakta çektiği sıkıntıların üstesinden geldiğini söyleyen genç kadın, “Kuaför olmak beni değiştirdi, şimdi herkesle kolaylıkla temas kurabiliyorum” sözlerini kullandı ve şöyle devam etti:

“Tanımadığım insanlarla iletişim kurduğum için işimi severim. Eskiden çok utangaç bir kızdım, şimdi ise herkesle konuşabilirim. Filipinler dahil farklı devlet ve milletlerden müşterilerim”.

Belçika’da çok sayıda tanıdığı olmakla birlikte dostlarının olmadığını söyleyen Şenel, hayatının tekdüze, hatta zaman zaman sıkıcı olduğunu, günlük hayatının büyük bir bölümünün çalışmakla geçtiğini paylaştı.

"Sabah kalkıp işe gidiyorum. Saat 10.00’da başlayıp saat 19.00’a kadar çalışırım. Belçika’da akşam saat 7 oldu mu, hayat biter. Sokakta kimse yok. Bulgaristan’da insanlar daha çok dışarı çıkar, herkesin eş dost çevresi olur. Burada herkes yabancı olduğu için birine güvenmek güçtür, kimin aklında ne olduğu bilinmiyor. Bulgaristan’da olsaydım hayatım böyle olmazdı. Buradaki yaşam daha zor. Paramız var, ama özgür değiliz. Memlekette büyük anne ve babam, dayım var. Her sene olmasa da iki yılda bir yanlarına giderim. Orada bahçeli, büyük evimiz var, dostlarım, okul ardaşlarım, komşularım orada. Onları özlüyorum. Burada ise zihniyet çok farklı. Her ne kadar ayak uydurur ve dili öğrensem de bedenen Beçlika’da ruhen ise Bulgaristan’dayız”.

12 yıldır Belçika’da yaşayan Şenel, Fransızca’ya üstün derecede hakim. Genç kadın yaptığı işten memnun olsa ve seve seve yapsa da hayatında yeni bir adım atarak eğitimini üniversitede devam ettirmeye artık hazır.

“Yola çıkarken hedefim buydu. Hayalimi gerçeğe dönüştürmenin zamanı geldi. Büyük ihtimalle Belçika’da Tıp Üniversitesi’nde okuyacağım. Bulgarca ve Türkçe’yi sadece evde kullandığım, işte ise bütün gün Fransızca konuştuğum için dil engelim de kalmadı” diyen Şenel, bir gün eczacı olmak için can atıyor:

“Doktor değil, eczacı olmayı hayal ve tasavvur etmiştim. Bu hayali şimdi gerçeğe dönüştüreceğim”.

Söyleşi  : Daniela Goleminova

Çeviri  : Tanya Blagova