Ο βασιλιάς Καλογιάν – διπλωμάτης και πολεμιστής

δημοσίευση: 10/9/13 12:15 PM

Το μνημείο του βασιλιά Καλογιάν στη Βάρνα

Φωτογραφία: χείο

Ο βασιλιάς Καλογιάν είναι ένας από τους πιο γωνστούς Βούλγαρους ηγεμόνες του Μεσαίωνα. Ανεβαίνει στο θρόνο σε ηλικία 30 χρόνων, σε μια μεταβατική περίοδο συνδεδεμένη με το θάνατο των μεγαλύτερων αδερφών του, Πέταρ κα Ασέν, που ανανεώνουν την κρατική υπόσταση της χώρας το 1185 μετά από βυζαντινή κατοχή 167 χρόνων.

Αυτή η ειρήνη του κοστίζει 2 χρόνια ομηρίας στην Κωνσταντινούπολη. Ο βασιλιάς Καλογιάν κυβερνά από το 1197 ως το θάνατό του το 1207, και με το διπλωματικό του ταλέντο, την ευλυγισία του στις διαπραγματεύσεις, την ικανότητά του να αντιπαραθέτει τους εχθρούς του, ή ακόμα και να τους προσελκύει προς όφελος των σκοπών του, μένει στην ιστορία σαν υπεύθυνος αξιωματούχος και πολιτικός.
Ο βασικός στόχος του Καλογιάν είναι η διεθνής αναγνώριση της χώρας.

"Εδώ δε γίνεται λόγος για κύρος ή ματαιοδοξία", λέει στη συνέντευξή του για τη Βουλγαρική Ραδιοφωνία ο καθηγητής ιστορίας Πλάμεν Παβλόφ. "Ο σκοπός είναι ζωτικός για τα εθνικά συμφέροντα καταπατημένα σχεδόν για 200 χρόνια και αναζωπυρωμένα από την ανάμνηση για το Πρώτο Βουλγάρικο Βασίλειο, μιάς από τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις της Μεσαιωνικής Ευρώπης που παραμένει ζωντανή στη μνήμη του λαού αλλά και στα χρονικά των εχθρών της".

Αντίγραφο από αλληλογραφία με τον πάπα Ιννοκέντιο Γ', που περιέχει τις λέξεις: "Ο καλογιάν, βασιλιά των Βουλγάρων και των Βλάχων". Φωτογραφία: Wikipedia

Παρόλα αυτά ο Καλογιάν δεν βιάζεται να προσαρτήσει τη Βουλγαρία προς την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Οι επαφές μεταξύ του Καλογιάν και του πάπα Ιννοκέντιου Γ' έχουν συζητηθεί συχνά από τους ιστορικούς. Κάποιοι θεωρούν πως η πρωτοβουλία προέρχεται από την πλευρά του Stato Pontificio και άλλοι πως ο Καλογιάν αναζητά την εύνοια του Πάπα μπροστά στην κάθοδο των σταυροφόρων, μα καθυστερεί στην προσπάθειά του να πετύχει συμμαχία με τους Βυζαντινούς.

Το 1200 ο Καλογιάν υπογράφει συνθήκη με τον αυτοκράτορα Αλέξιο Γ' Άγγελο και καταφέρνει να προσθέσει στα βουλγάρικα εδάφη το ανεξάρτητο μακεδονικό κρατίδιο του Δοβρομηρού Χρυσού. Με την εισβολή όμως των σταυροφόρων στην Βασιλεύουσα ο Αλέξιος αποτραβιέται στο κάστρο Ντεμπέλτ κοντά στο Μπουργκάς. Ο Καλογιάν υπογράφει ουνία με τον πάπα το 1204 και λαμβάνει από τον καρδινάλιο Λέων τον τίτλο "Βασιλιάς Βουλγάρων και Βλάχων", πετυχαίνοντας και την ανεξαρτησία της βουλγάρικης εκκλησίας. Ο αρχιεπίσκοπος Βασίλειος ανακηρύσσεται για πατριάρχης και διατηρούνται οι ορθόδοξοι κανόνες. Η ουνία με τη Ρώμη συνεχίζεται ως το 1235.

Παρά την ουνία οι Λατίνοι δεν δέχονται την πρόταση ειρήνης του Καλογιάν και δεν κρύβουν τα κατακτητικά τους σχέδια γι’ αυτό ο Βούλγαρος βασιλιάς προτιμά να συμμαχήσει με την βυζαντινή αριστοκρατία της Θράκης.

Η μάχη στην Αδριανούπολη, σύγχρονη ζωγραφιά

"Συχνά ακόμα και στα βουλγάρικα διηγήματα ο στρατός των ιπποτών της Δύσης παρουσιάζεται σαν τρομακτικός και ανίκητος. Αλλά οφείλουμε να σημειώσουμε πως οι Βούλγαροι ήταν επίσης προετοιμασμένοι γι' αυτόν τον πόλεμο. Ο Καλογιάν δεν υποτιμά τον Βαλδουίνο της Φλάνδρας και χάρη του κατασκοπευτικού του δικτύου είναι ενημερωμένος για τον εξοπλισμό των Λατίνων και εξασφαλίζει εφάμιλλες πολεμικές μηχανές για να πετύχει ισορροπία δυνάμεων".

Ο τάφος του βασιλιά Καλογιάν στο Βελίκο Τίρνοβο, πηγή: Wikipedia

Ο τάφος του βασιλιά Καλογιάν στο Βελίκο Τίρνοβο, πηγή: Wikipedia

Στην μάχη της Αδριανούπολης ο Καλογιάν σαρώνει τους ιππότες και αιχμαλωτίζει τον αυτοκράτορα Βαλδουίνο ο οποίος πεθαίνει στο κάστρο του Βελίκο Τάρνοβο.

Δυστυχώς, δεν είναι διαφορετική η μοίρα του Καλογιάν – δύο χρόνια αργότερα χάνει τη ζωή του έξω από τα τείχη της Θεσσαλονίκης, πέφτοντας θύμα συνομωσίας στην βουλγάρικη αυλή.

Ο τάφος του βρίσκεται στην εκκλησία των 40 Μεγαλομαρτύρων του Τίρνοβο και αποτελεί πόλο ενδιαφέροντος για πολλούς τουρίστες.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου

По публикацията работи: Βενέτα Παβλόβα

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Διαδώστε

Ο βασιλιάς Καλογιάν – διπλωμάτης και πολεμιστής

Περισσότερα στην κατηγορία

Εορτασμοί για την Ένωση στο Πλόβντιβ

Το μεγαλείο της Ένωσης και οι συνέπειες του «ενοποιητικού συνδρόμου»

Νυμφαίο του 1ου-2ου αιώνα ερευνούν οι αρχαιολόγοι στο Aquae Calidae κοντά στο Μπουργκάς