«Εμείς, εσείς και εγώ» είναι μονόδραμα, δημιουργημένο από τα ποιητικά έργα της Μιριάνα Μπάσεβα και τη μουσική του Στέφαν Ντιμιτρόφ. Οι στίχοι και η μουσική είναι έντεχνα περιπλεγμένα στην υπόθεση του έργου, που η ηθοποιός Σάσκα Μπρατάνοβα χαρακτηρίζει σαν μουσικό και ποιητικό σόου.

«Το θέμα πάρθηκε από ποιήματα της Μιριάνα Μπάσεβα, αφιερωμένα στη γυναίκα, σε εκείνη τη γυναίκα που είναι αναγκασμένη να τα βγάζει πέρα μόνη της. Περνά από διάφορα βιώματα, μιλά για τις σχέσεις, τις αντιπαραθέσεις, τον αγώνα. Μου αρέσει, επειδή δεν παρουσιάζεται με έναν λυρικό και ρομαντικό τρόπο, αλλά με αίσθηση χιούμορ, ρεαλιστικά, ορισμένες φορές σαρκαστικά. Επίσης είναι πολύ κοντά μου, καθώς και σε πολλές άλλες γυναίκες που είναι αναγκασμένες να αντιμετωπίζουν μόνες τα προβλήματα της ζωής. Τον τίτλο της παράστασης τον πήραμε από το ποίημα της Μιριάνα Μπάσεβα «Εμείς, εσείς και εγώ». Όλα αυτά, συνδυασμένα με την όμορφη μουσική του Στέφαν Ντιμιτρόφ φτάνουν πολύ φυσικά έως τον θεατή. Τα τραγούδια που ερμηνεύω είναι πολύ γνωστά, τα περισσότερα τα τραγουδά η Μπογκντάνα Καραντότσεβα, άλλα η Γιορντάνκα Χρίστοβα και άλλα γνωστά ονόματα. Αλλά εγώ τα τραγουδώ με το δικό μου τρόπο και αυτό μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση. Πιθανόν αυτός είναι και ο λόγος η Σβέτλα Ντιονίσιεβα, η διευθύντρια του Βουλγαρικού Πολιτιστικού Ινστιτούτου στο Λονδίνο να με προσκαλέσει. Η παράσταση ήταν για το βουλγαρικό κοινό και είχε πολύ καλή υποδοχή. Πρέπει να διευκρινίσω ότι αυτήν την παράσταση δημιουργήσαμε πριν 15 χρόνια μαζί με την Πέπα Νικόλοβα. Μαζί της ήμασταν πολύ διαφορετικές και βασιζόμασταν σ’ αυτό. Όταν απεβίωσε δεν βρήκα με ποιον να την αντικαταστήσω, αλλά ύστερα από αρκετά διαρκή διακοπή αποφάσισα να κάνω μονόδραμα.»

«Εκείνη χορεύει χωρίς να χορεύει, τραγουδά χωρίς να τραγουδά, απαγγέλνει χωρίς να απαγγέλνει. Τέτοια ήταν πάντα και για αυτό το κοινό την αγαπά. Δεν θέλει να είναι όμορφη, και όμως είναι. Δεν θέλει να είναι νέα, αλλά μικροδείχνει. Δε θέλει να μαςεκπλήττει, αλλά δεν μπορούμε να ξεκολλήσουμε τα μάτια μας απ’ αυτή», γράφει η θεατρικός κριτικός Κέβα Απόστολοβα, αρχισυντάκτριατου περιοδικού «Θέατρο». Και αυτά είναι μόνο λίγα από τα θαυμάσια λόγια, που ειπώθηκαν και γράφτηκαν για την ηθοποιό.

Πολλοί Βούλγαροι γνωρίζουν τη Σάσκα Μπρατάνοβα από τις δεκάδες ταινίες στην περίοδο μεταξύ των δεκαετιών του ’70 και ’90 του περασμένου αιώνα. Τη νέα χιλιετία παίζει μικρούς ρόλους σε βουλγαρικές και ξένες παραγωγές. Ενώ από το περασμένο έτος αφοσιώνεται εκ νέου στην παράσταση «Εμείς, εσείς και εγώ».

«Μου έλλειπε αυτή η παράσταση, επειδή είναι επίκαιρη και σήμερα, μου έλλειπε και η σκηνή. Συνειδητοποίησα ότι αυτό είναι που θέλω, που μπορώ και που με κάνει ευτυχισμένη.»

Η μουσική και το θέατρο υπάρχουν στη ζωή της ηθοποιού ακόμα από τα παιδικά της χρόνια στο Σβιστόβ, όπου γεννήθηκε.

« Η μητέρα και ο πατέρας μου ασχολούνταν με μουσική υπό διάφορες μορφές», διηγείται η Σάσκα Μπρατάνοβα. - «Η πιο έντονη ανάμνησή μου είναι η παράσταση της οπερέτας «Η εύθυμη χήρα» στον πολιτιστικό σύλλογο«Ελένκα και Κίριλ Ντ. Αβράμοβι» του Σβιστόβ. Η μητέρα μου έπαιζε τον κεντρικό ρόλο, ο πατέρας μου ήταν διευθυντής της ορχήστρας, ενώ εγώ - στο κοινό. Απ’ ανέκαθεν αγαπώ πολύ την οπερέτα. Όταν μετακομίσαμε στη Σόφια η μητέρα μου συνέχισε να τραγουδά σε ερασιτεχνική οπερέτα, ενώ εγώ ήμουν στη χορωδία. Ο πατέρας μου όλη του τη ζωή ήταν διευθυντής στρατιωτικών ορχηστρών – στις πόλεις Σβιστόβ, Ράζγκραντ, Βράτσα. Στη Σόφια ήταν ένας από τους διευθυντές της Κεντρικής Στρατιωτικής Ορχήστρας Πνευστών. Πάντα η μουσική υπήρχε γύρω μου. Και παρόλο που δεν έχω τη φωνή της μητέρας μου, αγαπώ να τραγουδώ. Σκέφτομαι και άλλα θεατρικά πρότζεκτ και ελπίζω να τα πραγματοποιήσω.», μας είπε ακόμα η Σάσκα Μπρατάνοβα.

Μετάφραση: Σοφία Μπόντσεβα