Στις 2 Μαΐου η Βουλγάρικη Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την μνήμη του Αγίου Μπορίς-Μιχαήλ, του βασιλιά που εκχριστιάνισε τους Βουλγάρους. Ο βασιλιάς Μπορίς Α΄ που με την βάφτισή του πήρε το όνομα Μιχαήλ είναι μια από τις πιο έντονες προσωπικότητες της βουλγάρικης ιστορίας. Βασίλεψε από το 852 ως το 889 μ.Χ. και προετοίμασε το έδαφος για τον Χρυσό Αιώνα του γιου του Συμεών.
Η μοίρα έθεσε μπροστά στον βασιλιά Μπορίς Α΄ δυο πολύ βασικά κρατικά ζητήματα, λέει ο Πέταρ Άνγκελοφ, καθηγητής στην Σχολή Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Σόφιας «Άγιος Κλήμης της Αχρίδας». Εκείνος έπρεπε να αποφασίσει για το αν έπρεπε να εκχριστιανίσει τους Βουλγάρους και για το αν έπρεπε να συμμαχήσει με την Κωνσταντινούπολη ή με την Ρώμη, για να το κάνει.
Ο Μπορίς είχε αίσθηση της ιστορικής συγκυρίας. Έπρεπε να επιλέξει μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής και επέλεξε για σύμμαχο την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, γιατί έδινε την ελευθερία οι λειτουργίες να τελούνται σε γλώσσα κατανοητή για τους ντόπιους κατοίκους, ενώ η Ρώμη αναγνώριζε μόνο τα λατινικά.
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο βασιλιάς Μπορίς εκμεταλλεύτηκε τον διωγμό των μαθητών του Κυρίλλου και του Μεθοδίου από την Μεγάλη Μοραβία τον καιρό του Σβιατοπόλκ (ανιψιού του Ραστιασλάβου, ο οποίος είχε καλέσει τους δυο μοναχούς για να επιτελέσουν διαφωτιστικό έργο) και ο Κλήμης, ο Ναούμ και ο Αγγελάριος δημιούργησαν σχολές στη Βουλγαρία και συνέχισαν να μεταφράζουν στα σλάβικα τα εκκλησιαστικά κείμενα.
Ο Μπορίς πήρε πιο εύκολα την απόφαση βάσει του γεγονότος πως μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην επικράτεια του Πρώτου Βουλγάρικου Βασιλείου ήταν πια εκχριστιανισμένο, λέει ο καθηγητής.
Φυσικά το πιο δυνατό επιχείρημα ήταν πως αυτός ήταν ο δρόμος που οδηγούσε με μεγαλύτερη σιγουριά προς την θρησκευτική ανεξαρτησία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκείνη την εποχή η Βουλγαρία συνόρευε με το Φραγκικό κράτος και με την Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ήταν υπόθεση ταλαντούχας διπλωματίας το να μπορεί ο ηγεμόνας ενός πιο μικρού κράτους να εκμεταλλευτεί τις αντιπαραθέσεις τους.
Το 870 μ.Χ. στην Κωνσταντινούπολη, σε συνάντηση μεταξύ της Ορθόδοξης και της Καθολικής Εκκλησίας, αποφασίστηκε η βουλγάρικη εκκλησία να υπάγεται στο Βυζαντινό Πατριαρχείο σαν Αρχιεπισκοπή. Αλλά η σημαντικότερη κληρονομιά που άφησε ο βασιλιάς Μπορίς όχι μόνο στους Βουλγάρους, αλλά και στους υπόλοιπους Σλάβους είναι η δυνατότητα που έδωσε στον Άγιο Κλήμη της Αχρίδας να επεξεργαστεί το γλαγολιτικό αλφάβητο και να δημιουργήσει το κυριλλικό αλφάβητο, το οποίο εξαπλώθηκε στη Σερβία και τη Ρωσία.
Επιμέλεια και Μετάφραση: Αγάπη Γιορντανόβα
Στις 27 Νοεμβρίου 1919 στα περίχωρα του Παρισιού, στην περιοχή Neuilly-sur-Seine,ο τότε πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Αλεξάνταρ Σταμπολίισκι (1919-1923), υπέγραψε ένα σύμφωνο με το οποίο η χώρα μας βγήκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο (1914-1918)...
Ο Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι γιορτάζει την πανήγυρή του σήμερα. Ο ναός-μνημείο, σύμβολο της βουλγαρικής πρωτεύουσας, χτίστηκε «σε ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον ρωσικό λαό για την Απελευθέρωση της Βουλγαρίας από την..
Στην Βουλγαρία η θρησκευτική γιορτή των Εισοδίων της Παναγίας είναι αφιερωμένη στην χριστιανική οικογένεια.Όλα τα μέλη της πηγαίνουν στην Θεία Λειτουργία και μεταλαμβάνουν. Η παράδοση όμως πρέπει να έχει πνευματικό περιεχόμενο. «Σήμερα η οικογένεια..