Βιβλιάριο για τους Αγίους, που διέδωσαν τη χριστιανική διδασκαλία στα εδάφη μας, από πρόσφατα δωρίζεται στους ναούς στα παιδιά-πρόσφυγες από την Ουκρανία. «Θα τα βοηθήσει όταν καταλάβουν ότι ο τόπος, όπου βρίσκονται, δεν είναι ξένο για αυτά», λέει ο πατήρ Στελιάν Κούνεφ. Ο ιερέας διοργανώνει τη φιλανθρωπική πρωτοβουλία για μετάφραση και επανέκδοση του εγχειριδίου, με τη βοήθεια του οποίου τα παιδιά στα ορθόδοξα κυριακάτικα σχολεία κάνουν τα πρώτα βήματά τους στον δρόμο της πίστης, περνώντας από τους αιώνες βουλγαρικής ιστορίας μέσω αφηγήσεων και με χρωματιστό μολύβι στο χέρι.

Ο πρωθιερέας Στελιάν Κούνεφ από τον Ναό του Αγίου Ποιμένα του Ζωγραφίτη στο Μπουργκάς ανέλαβε την αποστολή να φτάσει στα παιδιά-πρόσφυγες από την Ουκρανία, για να τους δείξει ότι οι Βούλγαροι και η Εκκλησία μας πάντα έχουν φροντίσει όλους τους λαούς, «με έκκληση για ειρήνη, συνεννόηση και αγάπη μεταξύ μας, ανεξάρτητα από το πού βρισκόμαστε στον κόσμο». Αλλά και με το πιο σημαντικό μήνυμα, ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος οι άνθρωποι να ζουν μαζί – χωρίς μίσος, χωρίς εκδίκηση.

«Οι Βούλγαροι Άγιοι» αποτελεί ιδιόμορφο λεύκωμα ορθόδοξης ζωγραφικής, γιατί δίπλα σε κάθε βίο απεικονίζεται η μορφή του Αγίου, που τα παιδιά να αναδημιουργήσουν σε χρώματα – όχι τόσο σύμφωνα με τους κανόνες της ζωγραφικής, αλλά ανάλογα με τα συναισθήματα που έχουν απέναντι στην προσωπικότητά του.

«Μιλώντας για την πίστη, στην πραγματικότητα διηγούμαστε και την ιστορία της Βουλγαρίας μέσα από τη ζωή των Αγίων – λέει η σύζυγος του ιερέα Καλίνα Κούνεβα, συντάκτρια του εγχειριδίου και καθηγήτρια στο κυριακάτικο σχολείο του Ναού του Αγίου Ποιμένα του Ζωγραφίτη. – Έτσι τα παιδιά βλέπουν πόσο μεγάλο όφελος υπάρχει από την πίστη στον Θεό, πώς ο Θεός προστάτευε το κράτος μας κατά τη διάρκεια ολόκληρής της ιστορικής πορείας του. Στην ουσία το βιβλιάριο δημιουργήθηκε από τα παιδιά και για τα παιδιά. Ακόμη και για μας, τους μεγάλους, καμιά φορά είναι δύσκολο να καταλάβουμε τις αλήθειες της πίστης και όταν ένας δάσκαλος σταθεί μπροστά τους, τότε χρειάζεται λίγη υποστήριξη και τη βρίσκει στην εικαστική τέχνη.»

Η καθηγήτρια τονίζει ότι ακριβώς μέσω της ζωγραφικής τα παιδιά βρίσκουν τον κόσμο της πίστης και κατορθώνουν να τη φανταστούν.

«Πρέπει να αρχίσουμε από το μικρότερο – από τις καρδούλες των παιδιών, για να μπορεί να σπαρθεί εκεί ο Λόγος του Θεού και η πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό – συμπληρώνει ο πατήρ Στελιάν Κούνεφ. – Όταν σπείρουμε την πίστη μέσω όλων των μέσων της χριστιανικής τέχνης, της ιστορίας, της αλληλοβοήθειας, τότε θα γίνουν καλύτεροι με την έννοια που προσφέρεται στην Αγία Γραφή – να είμαστε τέλειοι σαν τον Θεό.»

Οι Άγιοι στο βιβλιάριο επιλέχθηκαν ανάλογα με τον ρόλο τους στη βουλγαρική ιστορία και τη συμβολή τους μέσω της χριστιανικής πίστης. Το έργο πολλών από αυτούς όμως εγκαταλείπει την πατρίδα τους και μέσω του παραδείγματος των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου, του Αγίου πρίγκιπα Μπορίς, του Αγίου Πατριάρχη Ευθυμίου του Τίρνοβο, επηρεάζει θετικά και γειτονικούς λαούς.

«Λίγο γνωστό είναι ότι οι περισσότεροι Άγιοι των γειτονικών μας λαών – πατριάρχες, επίσκοποι και μητροπολίτες, είναι βουλγαρικής καταγωγής – συνεχίζει ο ιερέας. – Ο πρώτος αναγνωρισμένος από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης σέρβος πατριάρχης είναι Βούλγαρος – ο Άγιος Εφραίμ, Πατριάρχης της Σερβίας. Προστάτης του ρουμανικού έθνους είναι ο Άγιος Δημήτριος του Μπασαρμπόβο, και ο Άγιος Κυπριανός έγινε Μητροπολίτης Κιέβου, Λιθουανίας και Πάσης Ρωσίας. Μέσω της χριστιανικής πίστης έχουμε βοηθήσει για τον εξευγενισμό και άλλων λαών».

Έστω και να υπάρχουν πολλά καλά παραδείγματα για τον προσηλυτισμό των παιδιών στην πίστη, ο ιερέας παραδέχεται ότι η Εκκλησία πρέπει να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες, για να τα προσελκύσει στον ναό. Και χαρακτηρίζει το θέμα ως «μάλλον θλιβερό προς το παρόν». Ελπίδα του δίνει όμως «η συνεργασία μητροπολιτών με την εκπαίδευση» και το γεγονός ότι πολλοί απ’ αυτούς εκδίδουν βιβλία «από πνευματική οπτική γωνία προς τα παιδιά».

Σύμφωνα με τον Στελιάν Κούνεφ δεν έχει περάσει ακόμη η συζήτηση εάν πρέπει να υπάρχει μάθημα θρησκευτικών στο βουλγαρικό σχολείο.

«Αυτή η συζήτηση πρέπει να υπάρχει, γιατί θέτει επί τάπητος το βασικό πρόβλημα στη βουλγαρική εκπαίδευση – η απώλεια από το να εκπαιδεύουμε τα παιδιά μας έτσι ώστε να γίνουν καλά, ευσυνείδητα, ειρηνόφιλα, υπομονετικά – τονίζει. – Τα παιδιά πρέπει να υπερασπίζονται τις αληθινές αξίες, και όχι ψεύτικές. Και στη βάση των αξιών αυτών μπορεί να είναι μόνο η πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό και το λέω ως ιερέας, που υπηρετεί στο «χωράφι του Θεού». Όταν τεθούν τα θεμέλια της χριστιανικής πίστης, τα οφέλη και οι καρποί είναι πολύ καλοί – χρήσιμοι και σωτήριοι.»

Φωτογραφίες: Ντιάνα Τσανκόβα

Μετάφραση: Ντενίτσα Σοκόλοβα