Οι λειτουργίες για το Μεγάλο Σάββατο ξεκινούν την Παρασκευή το βράδυ με την Ακολουθία του Επιταφίου Θρήνου. Η Εκκλησία μνημονεύει την ταφή του Σωτήρος Χριστού και την κάθοδό Του στον Άδη για να σώσει τους δίκαιους που πέθαναν πριν από το λυτρωτικό έργο Του.

Ο Ιωσήφ από την Αριμαθαία και ο Νικόδημος, αφού ζήτησαν άδεια από τον Πιλάτο, κατέβασαν το Σώμα του Χριστού από τον σταυρό, το άλειψαν με μυρωδάτο μύρο, το τύλιξαν με νέο σάβανο και το έβαλαν σε νέο τάφο λαξευμένο σε βράχο στον κήπο της Γεθσημανή. Όταν τέθηκε στον τάφο, παρέστησαν οι γυναίκες, οι οπαδοί Του και η δακρυσμένη Παναγία.

Μετά την κατάθεσή Του στον τάφο, οι Εβραίοι το σφράγισαν με μια τεράστια πέτρα και έστησαν φρουρά για να μην πάρουν οι μαθητές το σώμα του Σωτήρα και μετά να πουν ότι είχε αναστηθεί.

Για την Εκκλησία, το Μεγάλο Σάββατο είναι η «ευλογημένη έβδομη ημέρα», κατά την οποία ο Θεός Λόγος κείτεται στον τάφο ως νεκρός και ταυτόχρονα σώζει τον κόσμο και ανοίγει τους τάφους των δικαίων για αιώνια ζωή.

Το πρωί του Σαββάτου τελείται η Θεία Λειτουργία. Τότε οι ιερείς αλλάζουν τα σκούρα ρούχα τους με ανοιχτόχρωμα πασχαλινά άμφια. Κοινωνούν ηλικιωμένους και ανάπηρους που δεν θα μπορέσουν να έρθουν για τη λειτουργία του Πάσχα το Σάββατο το βράδυ και την Κυριακή. Κατά τη λειτουργία ο ιερέας πετάει τα λουλούδια από το σάβανο στους πιστούς ως έκφραση χαρούμενης προσμονής της Λαμπρής Ανάστασης.

Το βράδυ του Σαββάτου ξεκινά η εορταστική λειτουργία του Πάσχα, η οποία συνεχίζεται μέχρι τα ξημερώματα της Ανάστασης του Χριστού.

Κείμενο: Αλεξάντρα Καραμιχάλεβα

Μετάφραση: Άιλιν Λάζοβα