Duke u përmbytur në jetën e përditshme plot angazhime kryeqytetasit bullgarë nuk vlerësojnë zonat e gjelbra të Sofjes. E kundërta, të huajve u bën përshtypje pikërisht gjelbërimi i Sofjes. Popullsia në kryeqytet është gati 2 mln banorë dhe trafiku ndonjëherë është i tmerrshëm. Mirëpo, përreth rrugëve dhe bulevardeve me trafik gjenden kopshte, lulishte dhe parqe. Në rrëzë të malit Vitosha shtrihet Kopshti i Mbretit Boris III. Ky është parku më i bukur dhe më i vjetër në kryeqytet. E quajnë atë “Mushkërinë e gjelbër të Sofjes”.
Kopshti i Borisit është njëri nga vendet e preferuara për çlodhje dhe shëtitje. Po ashtu kryeqytetasit bëjnë sport në të. Në park gjenden dy stadiumet e mëdha “Vasil Levski” dhe “Ushtria Bullgare” (Bëllgarska Armia) ku rregullisht zhvillohen ndeshje sportive kombëtare dhe ndërkombëtare. Këtu gjendet edhe liqeni artificial “Ariana” ku gjatë stinës së verës banorët e Sofjes ngasin varkë, kurse gjatë dimrit – bëjnë patinazh. Në afërsi të “Arianës” gjendet Monumenti i Ushtrisë Sovjetike që sot është kthyer në një vend të rrëshqitjeve me skejtbord.
Kopshti i Borisit është i përshtatshëm edhe për biçikletistët, kurse gjimnastët përfitojnë nga pajisjet e vendosura në mes të tij. Çdo mëngjes mund të shihen njerëz që ushtrojnë sportin e vrapimit para fillimit të ditës së punës. Për ata që preferojnë lojërat me top, janë ndërtuar fusha të vogla futbolli, tenisi e golfi.
Gjatë stinës së verës frekuenca e vizitave është më e madhe në parkun e litarëve “Kokolandia”. “Këtu njeriu largohet nga kompjuterët dhe nga e gjithë kjo elektronika e cila pushton mendimet tona, këtu çdokush mund të zhvillojë aftësitë e veta fizike”, sqaroi pronari i parkut “Kokolandia”, z. Borisllav Gergiev. Pajisjet janë të bëra nga materialet natyrore dhe nuk ka gjë të mekanizuar. Për çfarë bëhet fjalë?
“Parku përbëhet nga pesë qarqe litari në nivele të ndryshme të vështirësisë. Qarkun më të lehtë e kalojnë fëmijët e moshës 5-6 vjeçare – tregon z. Gergiev. – Qarqet e tjera janë për adoleshentët dhe të rriturit. Qarku i pestë, më i vështiri, është një sfidë serioze për njerëzit që e kanë fizikun shumë të fortë. Në parkun e litarëve nuk ka kufi të përcaktuar për pjesëmarrje. Disa 70-vjeçarë kanë provuar fuqitë e veta. Po ashtu kemi siguruar edhe një mur për sportin e ngjitjes së lirë. Fëmijët mund të ngjiten në lartësi prej 7-metrash, si dhe të hedhin nga lartësia (bungee jumping).”
Përgatiti në shqip: Anna Kapitanova
Hekurudha me binarë të ngushtë e Rodopeve është emëruar si një nga udhëtimet më piktoreske me tren të vjeshtës në botë, sipas një sondazhi të ri ndërkombëtar të kryer nga platforma britanike e udhëtimit JR Pass. Linja e famshme hekurudhore që..
Në verilindje të Bullgarisë, lumi Rusenski Llom dhe degët e tij – Çerni, Beli dhe Mallki Llom – kanë skalitur një peizazh shkëmbor të ashpër me shpella të fshehura dhe lugina të qeta, ku jehon vetëm kënga e zogjve. Në këto kanione, gjatë shekujve, janë..
E quajnë “Foleja prej guri” e Ballkanit, për shkak të shtëpive dhe mureve të bukura prej guri, që qëndrojnë të qeta në përqafimin e malit. Në Iglika, jeta rrjedh qetë dhe pa zhurmë, larg rrëmujës së shekullit XXI. Vetëm rreth 15 kilometra larg..
Ecjet me kalë janë një mënyrë jo e zakonshme për të njohur Bullgarinë. Itineraret shpesh kalojnë në vende të paarritshme për turistin masiv dhe janë të..
Shtëpi druri të vendosura në rrugica plotë pluhur, një përrua që gurgullon lehtë dhe një kurorë pyjesh ahu dhe lisi në zonën përreth – fshati..
Pjesërisht me re