Një kitarë bullgare shpërndan “vitaminë për shpirtin” në SHBA

botuar më 16-04-01 10.27.PD]

БНР Новини

Bojan Hristov (në mes) me trion B11

Foto: arkiv personal

Ka një racë të veçantë njerëzish, të cilët nuk përfshihen në normat e saktësuara të përgjithshme. Ata nuk ka sesi t’i shikoni të ulur pas byrosë së llogaritarit, juristit, punonjësit shtetëror – ata kanë lindur, që të shtegtojnë lirshëm dhe të ndjekin ëndrrat e veta, pavarësisht sesa lart që gjenden... Bojan Hristovi është pikërisht një personalitet i tillë – kitarist, muzikant, shkrimtar i teksteve, njeri i shpirtit. Bisedojmë me të për projektin e tij të fundit “Vitaminë për shpirtin”, trioja B11, muzika e rrugës, familja, Bostan dhe gjërat nga shteti. Kitaristi ka përfunduar “Bërkli kolegjin” në “qytetin më evropian” mes qyteteve amerikane, kurse në Amerikë jeton prej 10 vjetëve. Natyrisht që pyetja e parë është lidhur me paraqitjen e albumit të vet të ri:

Summertime When I Was A Kid

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Cuba Mi Amor

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

Stroll

Update Required To play the media you will need to either update your browser to a recent version or update your Flash plugin.

“Grupi ynë quhet B11 dhe është trio-kitarë, bas dhe bateri. Ekzekutojmë një muzikë origjinale, instrumentale, ku unë jam autori bazë i muzikës dhe aranzhimeve. Projekti ynë i ri quhet “Vitaminë për shpirtin” dhe doli më 11 mars. Bateristi ynë quhet Majk Lavek, kurse emri i basistit është Tom Apëllman. Që të dy janë muzikantë shumë të mirë nga Bostani. Kam punuar me shumë njerëz, por për mua këta të dy janë më të mirët të cilët i njoh. Majk me siguri është bateristi më i incizuar këtu, në Nju Inglland dhe mbase jo vetëm... Tom është basisti im i dashur në Bostan, kurse babai i tij kryesonte bas – departamentin e Bеrklit në vazhdim të 30-40 vjetëve. Gjyshi i tij ka ekzekutuar me Uiljam “Kaunt” Bejzi. Djemtë e mi janë muzikantë nga “artileria e rëndë” dhe emrat e tyre janë një garanci e mjaftueshme për prestigj dhe cilësi...” I pyetur për stilin e albumit, Bojan përgjigjet se preferencat e tij muzikore gjithmonë kanë qenë më retro dhe ja përse në “Vitaminë për shpirtin” mund të zbulojmë soull, fënk, R&B, sërf dhe bile dhe latino. Bojan thotë se, albumi është i përshtatshëm për çdo një situatë, mjaft që njeriu të pëlqejë muzikën instrumentale – atëherë disku mund të vihet në makinë, të dëgjohet në majën e një mali, rreth bregut të detit, në mëngjes për një humor ose në mbrëmje për relaksim. Është e nevojshme thjesht të pëlqeni aranzhime shumë të spastruara – vetëm kitarë, bas dhe bateri. Kryesisht gjenerata e njerëzve në moshë mesatare në Amerikë dëgjojnë dhe pëlqejnë stile të ngjashme, ku aty është dhe tregu bazë i grupit, pavarësisht se djemtë nuk mund të ankohen nga mungesa e fansave si në Evropë, ashtu dhe në Amerikën Latine. Pavarësisht nga kjo Bojan deklaron për mbetjen e tij në Bostan se, “thjesht ashtu rastisi”, me qenë se bashkëshortja e tij Teodora punon aty. Të dy kanë dhe një djalë 10 muajsh, Rej-ja kanë vënë emrin e Rej Çarëllsit të madh. Bullgari kitarist e ndien veten të suksesshëm, dhe jo thjesht vetëm të shpëtuar në kontekstin e ëndrrës amerikane, me qenë se bën atë të cilën e ka dashur gjithmonë dhe kjo me njerëz për të cilët ka ëndërruar gjithmonë. Por pohon se, muzikanti nuk e ka kollaj në asnjë vend të botës.
“Në qoftë se them se këtu është një parajsë bojë rozë, do të gënjej. Kudo është shumë vështirë, më në veçanti për muzikantët, sepse industria tanimë nuk ekziston – ka biznes-shou, por muzika nuk është pjesë prej tij, të paktën jo në nivelin, në të cilin punojnë njerëzit normal... Për herë të parë propozoj produkt, i cili është krejtësisht i përfunduar, përfshi dhe nga ana vizuale – formimi i kopertinës është vepër e dizajnit të talentuar bullgar Stefan Vasilev, kurse piktura është e piktores Elizabet Çampan nga Misuri. Sa u përket emrave, të cilët kanë ndikuar në muzikën time: Kleptën. Pasojnë Raj Kuder, fënk dhe soll nga vitet 60 të shekullit të kaluar, Henri Mançini e të tjerë.”

Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva

Последвайте ни и в Google News Showcase, за да научите най-важното от деня!

Ndaje

Një kitarë bullgare shpërndan “vitaminë për shpirtin” në SHBA

Më shumë nga rubrika

Kinemaja aventureske nga 39 vende mbërrin në "Bansko Film Fest"

Filmi "Tufa" hap edicionin e 38-të të "Kinomania"

Festivali Ndërkombëtar i Kinemasë Etnografike “OKO” fillon me një theks në Ukrainë

Filmi i ri i Stefan Komandarev renditet ndër bashkëprodhimet më të mira

Filmi më i ri bullgar "Para se të harroj" tregon një histori familjare për kujtesën dhe dashurinë