"conTEMPORARY TRADITION"– kështu e titulloi ekspozitën e tij krijuesi bullgar Filip Bojaxhiev. Ajo do të prezantohet para publikut në kryeqytetin gjerman Berlin nga 26 deri më 31 mars.
Në qendrën e vëmendjes janë imazhet e heronjve kombëtarë bullgarë dhe simbolet e lidhura me traditat dhe vetëdijen kombëtare bullgare. Kryesorja është dëshira e krijuesit për të bërë që shoqëria të rimendojë kontekstin në të cilin e shfrytëzon terma si “amtare”, “kombëtare”, “patriotike”. Sipas tij kushtet në të cilat jetojmë ka kohë që kanë ndryshuar si situata ashtu edhe konotacioni në të cilin përdorim këto koncepte. Dhe nëse nuk zgjidhet momenti dhe mesazhi i duhur që dikush dëshiron të përcjellë përmes tyre, rrezikon që të keqkuptohet. Fjalët madje mund të provokojnë tallje, pakënaqësi ose mërzi, të cilat nuk duhet t’i lejojmë.
Vështrimet e heshtura të revolucionarëve bullgarë Hristo Botev, Vasill Llevski dhe Georgi Rakovski, duke parë vizitorët nga muret në një nga qendrat komode të kulturës bullgare në kryeqytetin gjerman - "Kuker Berlin", me siguri do të ngrenë një sërë pyetjesh, përfshirë atë që njerëzit me të vërtetë e dinë për besëlidhjet, betejat dhe vlerat e mbrojtura prej tyre:
“Në shtresat e ndryshme të shoqërisë ata ndoshta perceptohen ndryshe - tha në një intervistë për Radio Bullgarinë Filip Bojaxhiev. - Mund të them se një nga arsyet të realizoj këtë ekspozitë ishte ndjenja ime e brendshme se këta personazhe kanë filluar të humbin ndikimin e tyre. Për shkak të mbingopjes me imazhet e tyre, ata bëhen më shumë një objekt i kulturës pop.”
Arsyeja për këtë zhvlerësim, larg nga të qenit vetëm bullgar, është dëshira për të kërkuar besim në veprat dhe bindjet e tyre për t’i dhënë kuptim të tashmes përmes të kaluarës sonë.
“Në kohën e tyre, heronjtë bullgarë luftuan për lirinë tonë dhe sot ajo është e dhënë. Nuk ka asnjë mënyrë për të kopjuar veprimet e tyre drejtpërdrejt në kohën tonë, duke i ndjekur ata verbërisht - është kategorik dizainjeri. - Për mua, e kaluara është një trampolinë, një themel i fortë që duhet ta mbajmë mend. Sidoqoftë, ne nuk duhet të përpiqemi që ajo të mbizotërojë në të tanishmen tonë.”
Filip Bojaxhiev e shikon të ardhmen e ekspozitës së vet si udhëtuese dhe orientuar kryesisht te publiku bullgar. Sidoqoftë pa hezitim pranoi ftesën e organizatores gjermane – bullgares Diljana Veliçkova, pasi ai e përkufizon këtë si një eksperiment i mrekullueshëm me perceptimet e publikut. Tani për tani është i bindur, se një i huaj vështirë mund të kuptojë mesazhin e tij, por pranon, se dëshiron që mendimi i tij të jetë i përgënjeshtruar.
Kush në fakt është Filip Bojaxhievi dhe pse ju prezantojmë sfidën e tij të radhës artistike?
Edhe pse i ri, ai tashmë është midis emrave të afirmuar në qarqet artistike në Bullgari. Ai shpejt arriti të gjente rrugën e tij në universin e gjerë të dizajnit dhe iu përkushtua krijimit të reklamës dhe identitetit vizual të produktit. Ai e përcakton stilin e tij si minimalistik, por gjithmonë në përputhje me atë që do të ishte më e përshtatshme për projektin. Ne tashmë në një botim të Radio Bullgarisë ju kemi treguar për njërin prej projekteve të tij në të cilin rimendon qëllimin dhe frymën e rrugës së kryeqytetit “Mallko Tarnovo”. Pandemia pengoi realizimin e tij në tërësi, për të cilat duhen shumë fonde. Sidoqoftë, kjo nuk do të thotë që puna u ndërpre. Përkundrazi - aktualisht po krijohet një ueb-faqe e veçantë, që zbulon detaje të historisë së një prej rrugëve më të shkurtra, por emblematike të Sofjes.
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Foto: arkiv personalPas suksesit të festivalit "Ne jemi fëmijët e lumit" në shtator, një fondacion qytetarësh përsëri bëhet partner me rajonin e Plovdivit "Centralen". Këtë herë rasti është një ekspozitë e veçantë që shfaq vizatime të fëmijëve të frymëzuar nga natyra...
Milena Selimi, përkthyesja e romanit “Kohëstrehim” të autorit bullgar Georgi Gospodinov, e cila është edhe përfaqësuese e bullgarëve në Komitetin për Pakicat Kombëtare në Shqipëri, mori çmimin për përkthimin më të mirë për vitin 2024 në Panairin e 27-të..
Kur një person ecën nëpër Montana dhe Bellogradçik, herët a vonë ai do të ndeshet me kabinat elektrike të lyera me ndjenjën e gëzimit dhe pastërtisë, që duket sikur burojnë nga fëmijëria. Dhe për një çast të vetëm ai do ta gjejë veten në një oaz të..