Më 30 nëntor, Kisha jonë Ortodokse nderon kujtimin e Shenjtorit Apostull Andrea.
Ai është vëllai i Apostullit të shenjtë suprem Pjetër dhe quhet i Parëthirrur sepse ishte i pari nga apostujt që ndoqi Shpëtimtarin. Që në moshë të re ai përçmonte kotësinë e kësaj bote dhe ishte të etur për të vërtetën e Zotit. Prandaj, ai u bë dishepull i Gjon Pararendësit dhe më pas ndoqi Shpëtimtarin, së bashku me vëllain e tij Pjetrin.
Kur apostujt pas Rrëshajëve shkuan për të predikuar Fjalën e Perëndisë në vende të ndryshme, Apostulli Andrea u nis në veri. Përmes Azisë së Vogël, Greqisë, përgjatë brigjeve tona të Detit të Zi, ai më në fund arriti në vendin e skitëve, Rusinë e sotme.
Apostulli i shenjtë vdiq si martir duke u kryqëzuar në kryq në Patra. Sipas historianëve, Shën Andrea është mbrojtës i bullgarëve të lashtë, në veriperëndim të Detit të Zi, ku ai predikonte deri në vdekjen e tij dhe konvertoi shumë paganë në besim.
Besohet se Shën Andrea është apostulli i të krishterëve ortodoksë, sepse ai shuguroi peshkopin e parë në Kostandinopojë - Apostullin Stahij. Dhe nga Patrikana e Kostandinopojës, bullgarët, serbët, rusët dhe sllavët e tjerë ortodoksë morën Pagëzimin e Shenjtë dhe Mirosjen. Prandaj ndër popujt tanë Shën Andrea është në respekt të veçantë. Ai është mbrojtësi shpirtëror i kishave dhe manastireve ortodokse.
Në Sofje ndodhet një nga këta tempuj, i ndërtuar në vitin 1926, në kujtim të vullnetarëve bullgarë – opëllçenas, në Luftën Çlirimtare Ruso-Turke të viteve 1876-1878, të cilët mbrojtën familjen dhe besimin e të parëve të tyre.
Përgatiti në shqip dhe publikoi: Svetllana Dimitrova
Foto: bg-patriarshia.bg, arkiv
Mbushen 105 vjet nga lindja e Akad. Valeri Petrov – poet, shkrimtar, skenarist, dramaturg dhe përkthyes. I lindur më 22 prill 1920 në Sofje me emrin Valeri Nisim Mevorah, ai u diplomua në mjekësi në Universitetin e Sofjes. Për një farë kohe ai..
Shërbesat e së Shtunës së Madhe fillojnë të premten në mbrëmje me Oden për Krishtin. Kisha përkujton varrimin e Krishtit Shpëtimtar dhe zbritjen e Tij në ferr për të shpëtuar të drejtët e kyçur atje që vdiqën para veprës së Tij shëlbuese...
Të Premten e Madhe, Kisha kujton vuajtjet e mëdha të Jezu Krishtit, i cili me dëshirë të vet pranoi të gjykohej, të fshikullohej, të pështyhej, të poshtërohet, të rrihej me shuplaka dhe të shfaqej para popullit me mantelin për fyerje, me një..