Më 30 nëntor, Kisha jonë Ortodokse nderon kujtimin e Shenjtorit Apostull Andrea.
Ai është vëllai i Apostullit të shenjtë suprem Pjetër dhe quhet i Parëthirrur sepse ishte i pari nga apostujt që ndoqi Shpëtimtarin. Që në moshë të re ai përçmonte kotësinë e kësaj bote dhe ishte të etur për të vërtetën e Zotit. Prandaj, ai u bë dishepull i Gjon Pararendësit dhe më pas ndoqi Shpëtimtarin, së bashku me vëllain e tij Pjetrin.
Kur apostujt pas Rrëshajëve shkuan për të predikuar Fjalën e Perëndisë në vende të ndryshme, Apostulli Andrea u nis në veri. Përmes Azisë së Vogël, Greqisë, përgjatë brigjeve tona të Detit të Zi, ai më në fund arriti në vendin e skitëve, Rusinë e sotme.
Apostulli i shenjtë vdiq si martir duke u kryqëzuar në kryq në Patra. Sipas historianëve, Shën Andrea është mbrojtës i bullgarëve të lashtë, në veriperëndim të Detit të Zi, ku ai predikonte deri në vdekjen e tij dhe konvertoi shumë paganë në besim.
Besohet se Shën Andrea është apostulli i të krishterëve ortodoksë, sepse ai shuguroi peshkopin e parë në Kostandinopojë - Apostullin Stahij. Dhe nga Patrikana e Kostandinopojës, bullgarët, serbët, rusët dhe sllavët e tjerë ortodoksë morën Pagëzimin e Shenjtë dhe Mirosjen. Prandaj ndër popujt tanë Shën Andrea është në respekt të veçantë. Ai është mbrojtësi shpirtëror i kishave dhe manastireve ortodokse.
Në Sofje ndodhet një nga këta tempuj, i ndërtuar në vitin 1926, në kujtim të vullnetarëve bullgarë – opëllçenas, në Luftën Çlirimtare Ruso-Turke të viteve 1876-1878, të cilët mbrojtën familjen dhe besimin e të parëve të tyre.
Përgatiti në shqip dhe publikoi: Svetllana Dimitrova
Foto: bg-patriarshia.bg, arkiv
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...
Të Mërkurën e Madhe kujtohet një nga ngjarjet e fundit para vuajtjeve shpëtimtare të Birit të Zotit për njerëzimin. Në pendimin e saj të sinqertë, një mëkatare arriti të hynte në shtëpinë ku po qëndronte Krishti dhe, duke dashur të tregonte..
E Marta e Madhe është një ditë për mësime dhe udhëzime morale përfundimtare. Në këtë ditë, priftërinjtë dhe hebrenjtë dëgjojnë fjalët udhëzuese të Birit të Perëndisë në tempull për herë të fundit. Atje, Jezu Krishti jep një shembull se si të jemi..
Pjesërisht me re
Mot i kthjellët
Vranësira të dendura