Ο πάτερ Νικολάι Νέσκοφ υπηρετούσε χρόνια στην Ρώσικη εκκλησία στη Σόφια και συνέβαλλε ο ναός να αποτελεί επίκεντρο για τους πιστούς ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους μιας και στις λειτουργίες παρευρίσκονταν Σέρβοι, Ουκρανοί, Ρώσοι και Βούλγαροι που απολάμβαναν τους χριστιανικούς ύμνους τους οποίους τραγουδούσε η χορωδία και με κατάνυξη προσεύχονταν στον Θεό.

Το 2011 όμως ο θρησκευτικός απεσταλμένος της Ρωσίας στη Βουλγαρία, αρχιμανδρίτης Φίλιπ Βασίλτσεφ έδιωξε τους Βούλγαρους ιερείς και οι Βούλγαροι πιστοί ακολούθησαν τον πάτερ Νικολάι Νέσκοφ που από το 2013 είναι εφημέριος της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας.

Η εκκλησία αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα και έχει μακρά ιστορία. Ο πρώτος χριστιανικός ναός σ’ αυτή τη θέση ανεγέρθηκε τον 4^ο αιώνα μ. Χ., την περίοδο της βασιλείας του Μεγάλου Κωνσταντίνου και βρισκόταν στα όρια του ανακτορικού συγκροτήματος, το οποίο χρησιμοποιούσε ο αυτοκράτορας κατά την παραμονή του στην επονομαζόμενη τότε Σερδική. Τον 13^ο αιώνα την πόλη, που τότε ονομαζόταν Σρεντέτς, διοικούσε ο σεβαστοκράτορας Καλογιάν, ξάδερφος του βασιλιά της Βουλγαρίας, Κωνσταντίνου Τίχ. Οι μορφές του Καλογιάν και της συζύγου του, Ντεσισλάβα κοσμούν την ξακουστή εκκλησία της Μπογιάνα της οποίας ήταν κτήτορες ενώ το παλάτι τους βρίσκονταν στην ίδια θέση με το παλάτι του Κωνσταντίνου και η εκκλησία του συγκροτήματος συνέχισε να λειτουργεί και επί τουρκοκρατίας.

Περιγραφή του ναού υπάρχει στο οδοιπορικό του Γερμανού Στέφαν Γκέρλαχ, ενώ η εικόνα της τρίκλιτης βασιλικής μένει για τις επόμενες γενιές χάρη σε πίνακα Αυστριακού ζωγράφου που επισκέπτεται τη Βουλγαρία λίγο μετά την απελευθέρωση το 1878. "Δυστυχώς, το κτίριο ισοπεδώθηκε από τους βομβαρδισμούς των Βρετανών και των Αμερικάνων κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Έτσι χάνεται το εκκλησιαστικό αρχείο, αλλά ως θαύμα σώζεται η εικόνα του Αγίου Νικολάου", διηγείται ο πάτερ Νικολάι.

"Για 12 χρόνια ο ναός αυτός ήταν ρώσικη εκκλησία", συνεχίζει ο ίδιος. "Όταν το 1934 η Βουλγαρία ανανεώνει τις διπλωματικές της σχέσεις με την Ρωσία που πλέον ονομάζεται Σοβιετική Ένωση, οι Ρώσοι ιερείς βρίσκουν άσυλο στον Άγιο Νικόλαο στην οδό Καλογιάν. Αργότερα τους δίνουν την ρώσικη εκκλησία που επίσης είναι αφιερωμένη στον Άγιο Νικόλαο και εκεί βρίσκεται ο τάφος του Ρώσου αρχιεπίσκοπου Σεραφίμ Σομπόλεφ στον οποίο οι πιστοί γίνονται μάρτυρες πλήθους θαυμάτων. Στην εδώ εκκλησία το εικονοστάσιο είναι από το παρεκκλήσι του παλατιού Βράνα, η εικόνα της Παρθένου είναι από τον ναό του Αγίου Σώστη, που δεν υπάρχει πια, ενώ οι τοιχογραφίες είναι ζωγραφισμένες από τον Κάρλο Γιορντανόφ".

Η σημερινή μορφή του ναού είναι από το 1970 όταν ανακαινίζεται με εντολή του Πατριάρχη της Βουλγαρίας, κ. Κύριλλου και από τότε η εκκλησία θεωρείται πολιτιστικό μνημείο.

Μετάφραση: Αγάπη Ασπρίδου
Φωτογραφίες: svetinikolay-sofia.inf