Πρόσφατα η βουλγαρική κυβέρνηση αποφάσισε να συμμετέχει στη ναυτική επιχείρηση στη Μεσόγειο κατά της διακίνησης παράτυπων μεταναστών από την Αφρική προς την Ευρώπη. Η Βουλγαρία δέχεται μεταναστευτική πίεση βασικά διά ξηράς και η συμμετοχή της σ' αυτήν την επιχείρηση θα είναι για λόγους αλληλεγγύης.
Πιθανόν έχοντας υπόψη και αυτό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μείωσε κατά περίπου 33% το ποσοστό μεταναστών που προβλέπονταν η Βουλγαρία να δεχτεί. Αλλά μεταναστευτική πίεση, πρωτοφανή από την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δέχεται όλη η ΕΕ και για την υποστήριξη της Βουλγαρίας στην αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος προορίζονται μόλις 72 εκ. ευρώ. Και η αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, μάλιστα δήλωσε ότι το ποσό αυτό είναι ανεπαρκές και η Σόφια πρέπει να υποβάλλει υποψηφιότητα για συμπληρωματική εξωτερική χρηματοδότηση σε κατάλληλη γι' αυτό στιγμή.
Η στιγμή και προς το παρόν είναι κατάλληλη. Το μεταναστευτικό κύμα αυξάνεται δραματικά. Στους πρώτους επτά μήνες του τρέχοντος έτους ο αριθμός των μεταναστών όχι μόνο διπλασιάστηκε συγκριτικά με την ίδια περίοδο του 2014, αλλά συνεχίζει να αυξάνεται. Τον Ιανουάριο στη Βουλγαρία μπήκαν 1.070 μετανάστες, ενώ τον Ιούλιο ο αριθμός τους ήταν ήδη 1.869 άτομα. Ο μεγαλύτερος αριθμός είναι από χώρες σύγκρουσης όπως την Συρία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, που προϋποθέτει ότι οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να λάβουν άσυλο.
Ταυτόχρονα, κυκλοφορούν ανησυχητικές πληροφορίες ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θα ζητήσουν πιθανόν η Βουλγαρία να δεχτεί πίσω 5.600 μετανάστες. Οι περισσότεροι είναι σε διαδικασία παραλαβής καθεστώτος πρόσφυγα, αλλά χωρίς να περιμένουν την ολοκλήρωση της διαδικασίας έχουν περάσει κάπου νόμιμα, κάπου παράνομα σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Τώρα βάση συμφωνιών επανεισδοχής υπόκεινται τυπικά σε επιστροφή στη Βουλγαρία ως χώρα της πρώτης εγγραφής τους στην ΕΕ.
Δεν είναι καθησυχαστική η δήλωση της Ευρωπαίας Επιτρόπου Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα ότι αυτό δε σημαίνει ότι όλοι οι 5.600 μετανάστες έχουν ετοιμάσει τις αποσκευές τους και ταξιδεύουν για τη Βουλγαρία. Και έστω και το ήμισυ να επιστρέψουν στη χώρα, για τη μικρή Βουλγαρία το πρόβλημα θα είναι μεγάλο και σοβαρό. Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν δείξει κατηγορηματικά ότι επιθυμούν να ενταχθούν σε άλλες χώρες και όχι στη Βουλγαρία. Σύμφωνα με την Υπηρεσία για τους Πρόσφυγες από 10 χιλ. άτομα που έλαβαν άσυλο θα συμφωνήσει να μείνει στη χώρα μόλις το 5-10% που σημαίνει περίπου 500 - 1000 άτομα. Η ένταξη είναι εθελοντική και όχι υποχρεωτική διαδικασία και οι υπόλοιποι θα σταλούν στις χώρες τους. Κάτι που επίσης δεν είναι εύκολο επειδή ορισμένες χώρες αρνιούνται να συμβάλλουν στη διαδικασία αυτή.
Δεν είναι παρηγορητική και η δήλωση της Ύπατης εκπρόσωπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, Φεντερίκα Μογκερίνι, ότι σύστημα για την κατανομή των μεταναστών στην ΕΕ ακόμα δεν υπάρχει, λόγω του οποίου οι συνοριακές χώρες θα συνεχίζουν να δέχονται τη μεγαλύτερη μεταναστευτική πίεση, ενώ άλλες χώρες μπορεί και να μην είναι τόσο αλληλέγγυες.
Είναι οφθαλμοφανές ότι σαν κράτος στα σύνορα της ΕΕ και στις συνθήκες οικονομικής κρίσης η Βουλγαρία πρέπει να υπολογίζει βασικά στις ίδιες τις δυνάμεις της. Φυσικά χωρίς να παύει να αναζητά τρόπους για την ελαχιστοποίηση του προβλήματος. Και χωρίς να αποφεύγει συμμετοχή στις προσπάθειες επίλυσής του με ειδική πολιτική προς τις χώρες σύγκρουσης , απ όπου προκύπτει. Προς το παρόν όμως οι προσπάθειες αυτές είναι ακόμα σεμνές. Οι ταλαιπωρίες της Βουλγαρίας με το πρόβλημα των μεταναστών συνεχίζονται.
Μετάφρασε: Σοφία Μπόντσεβα
