Përpara ca kohe Kostadin Atanasov festoi jubileun e tij të 50. Gajdexhiu ynë i njohur është mes virtuozëve modernë të këtij instrumenti tradicional bullgar. Ai është i dekoruar me çmime të shumta bullgare dhe të huaja. Luan me një përsosmëri të madhe në gajden e lashtë bullgare − xhura dhe kaba.
Si një muzikant profesionalist Kostadin Atanasov kalon përmes rrugës së zakonshme të arsimit-nga shkolla muzikore pranë vatrës së kulturës në krahinën e lindjes së tij Pirin, përmes Shkollës Kombëtare për Arte Folklorike në Shiroka Llëka, deri në Akademinë Muzikore të qytetit Plovdiv “Asen Diamandiev”. Që nga viti 2000 është solist në Orkestrën e Ansamblit Kombëtar Folklorik “Filip Kutev”. Ka incizime në Radion Kombëtare, ka nxjerrë dhe një album vetjak. Gjatë vitit 2007 në Seul-në Korenë e Jugut, në Festivalin e Mjeshtërve Botëror është i shpallur për “Gajdexhi Numër 1”. Arti i Kostadin Atanasovit është i njohur në shumë vende evropiane, dhe po kështu në Japoni, Izrael , Shtetet e Bashkuara. Ai është i shtyrë të provojë dhe në gjini të tjera muzikore. Gëzohet dhe për sukseset e nxënësve të vet-po kështu gajdexhinj.
Me një vështrim mbrapa në të kaluarën Kostadin Atanasovi tregon për disa nga episodet e rëndësishme në jetën e tij:
Kam lindur në Haxhidimovo. Aty kishte shkollë për gajdexhinj, të themeluar nga Ljuben Drjankov − mësues në gajde nga qyteti Goce Dellçev. Kisha një fizarmonikë, peshqesh nga gjyshja ime, por kur dëgjova zërin e gajdes, fizarmonika u harrua. Atëherë qesh aty afër 10 vjeç. Kam kujtime emocionuese nga koncertet e ndryshme nëpër botë. Në festivalin e Koresë Jugore qesh i ftuar me propozim të Ministrisë së Kulturës dhe të ansamblit tonë. Mbaja me vete bilbil, okarinë, klarinetë, xhura-gajde, me të cilat ekzekutoja në një kompilim, ku në fund përfundova me një këngë koreane. Mbase kjo kontribuoi deri diku për suksesin tim aty. Çdo një pjesëmarrje më sjell shumë emocion. Pavarësisht nëse është në podiumin e koncerteve, në vatrën e kulturës ose në nisma të tjera private, unë gjithmonë dal përpara njerëzve me përgjegjësi. Një pjesëmarrje tjetër të cilën do ta mbaj mend gjithmonë, sepse qe në një nivel të lartë, qe në oratorinë e cila i qe kushtuar hebrenjve bullgar. Vepra qe i kompozitorit Gjeorgji Andreev. E interpretuam në Nju Jork gjatë vitit 2011 dhe Boston gjatë vitit 2013 gjatë kohës së turneve të ansamblit në Shtetet e Bashkuara. Më tërhoqi përzierja e instrumenteve bullgare me orkestrën klasike-tingëllon shkëlqyeshëm. Unë jam përkrahës i kësaj vije. Kam nxënës shumë të talentuar. Aktualisht në ansambël ekzekuton Martin Ljamov, i cili është një prej tyre dhe kjo më gëzon shumë. Bashkëshortja ime Ralica Atanasova është këngëtare në ansamblin “Filip Kutev”. Vajzat tona përfunduan Shkollën Kombëtare Muzikore “Ljubomir Pipkov”. Elena përfundoi Fakultetin e Gazetarisë në Universitetin e Sofjes dhe tani mëson në Folkwang Universität der Künste në qytetin Esen - në Gjermani, në klasën e violinës të profesorit Minço Minçev. Ajo mori pjesë dhe në një koncert, të cilin e kishim në qytetin Burgas gjatë kësaj vere. Prezantuam krijime të Gjeorgji Andreevit për kuartet harqesh, gajde dhe zë. Patëm mundësinë të tregojmë përpara publikut këtë projekt interesant, kurse unë qesh i lumtur se jemi në skenë bashkë.
Përgatiti në shqip: Nataniela Vasileva
Nuk ka statistika që përmbledhin numrin e saktë të grupeve bullgare të vallëzimit jashtë vendit. Por një gjë është e sigurt - këto grupe të krijuara vetë, të shpërndara në të gjitha kontinentet, janë një urë lidhëse e gjallë midis Bullgarisë dhe pjesës..
Herët në mëngjes djemtë dhe vajzat mblidhen nëpër livadhe që të luajnë me diellin. “Besohet se atëherë dielli luan sepse është solstici më i gjatë i vitit” – kjo është gjëja më e rëndësishme që duhet ditur për Ditën e Enjos, sipas tetëvjeçarit Ivo..
Një Muze Etnografik Rajonal në Plovdiv hap dyert për edicionin e 16-të të Javës së Artizanateve Tradicionale, raportojnë organizatorët e muzeut. Hapja është në Ditën e Enjos (24 Qershor), e nderuar në traditën tonë popullore si dita e barërave dhe fuqisë..