Sipas një besimi të lashtë popullor, të gjitha erërat lindin në prag të Krishtlindjes dhe pagëzohen Ditën e Bekimit të Ujit (në janar). Në folklorin bullgar, erërat kanë emra të ndryshëm, në varësi të drejtimit nga ku vijnë – Juzhnjak, që fryn nga Jugu, Severnjak që fryn nga Veriu, etj. Ekzistojnë edhe erëra “të poshtme” që vërtiten nën tokë dhe ato “të sipërme”, që lëvizen lart mbi retë. Ndonjëherë erërat debatojnë me njëri-tjetrin. Kështu dikur Era e Veriut ftoi të gjitha erërat në pallatin e saj të akullt. Era e Jugut refuzoi të shkojë sepse dinte forcën e vetë dhe nuk deshi të shkrijë gjithçka përreth. Por erërat e tjera ishin tepër këmbëngulëse dhe gjithsesi ajo shkoi. Sidoqoftë ajo nuk mund të përmbahej dhe nxori ajrin e ngrohtë. Vëllai i tij Verior u zemërua dhe e goditi. Për njeriun mendjelehtë tek ne thonë “Ka vetëm erë në kokën e tij”.
Çfarë histori dhe proverba të tjera për erërat ka populli ynë do të mësoni nga botimi “Fryje moj erë” – përfytyrimet popullore për erën” nga koleksioni i Radio Bullgarisë.
Përpilues: Allbena Bezovska
Përgatiti në shqip: Svetllana Dimitrova
Shërbesat e së Shtunës së Madhe fillojnë të premten në mbrëmje me Oden për Krishtin. Kisha përkujton varrimin e Krishtit Shpëtimtar dhe zbritjen e Tij në ferr për të shpëtuar të drejtët e kyçur atje që vdiqën para veprës së Tij shëlbuese...
Të Premten e Madhe, Kisha kujton vuajtjet e mëdha të Jezu Krishtit, i cili me dëshirë të vet pranoi të gjykohej, të fshikullohej, të pështyhej, të poshtërohet, të rrihej me shuplaka dhe të shfaqej para popullit me mantelin për fyerje, me një..
Atë ditë, Shpëtimtari organizoi darkën tradicionale të Pashkës për popullin hebre në shtëpinë e një banori të Jerusalemit. Përpara darkës, si shprehje respekti, Ai lau këmbët e apostujve dhe tha: “Unë erdha për të shërbyer, jo që të më shërbejnë” ...